- wykolejać
- wykolejać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. rzad. ndk VIIIa, wykolejaćam, wykolejaća, wykolejaćają, wykolejaćany {{/stl_8}}– wykoleić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wykolejaćeję, wykolejaćei, wykolejaćej, wykolejaćejony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować wypadnięcie z toru pojazdu szynowego i zatrzymanie go lub przewrócenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Partyzanci wykoleili pociąg. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wytrącić kogoś z normalnego trybu życia, powodować zmarnowanie czyichś możliwości życiowych, odstąpienie od norm moralnych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wojna wykoleiła wielu ludzi. Więzienie jeszcze bardziej go wykoleiło. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.